Over mij

Je ziet mijn vader trots met een bos bloemen staan, de dag dat deze foto is gemaakt tikte hij zijn pensioen aan,

vervolgens heeft deze foto 4 maanden later op zijn rouwkaart gestaan...

 

Een persoonlijke reis

Mijn naam is Anita Verbond. In 2019 veranderde mijn leven ingrijpend toen ik mijn vader verloor aan asbestkanker. Het was een periode van intens verdriet en rouw, maar ook van diepgaande reflectie en groei. Dit verlies markeerde het begin van een nieuwe fase in mijn leven, waarin ik de kracht van herinneringen, manifesteren en verbondenheid ontdekte. In 2022 heb ik mijn certificaat behaald als rouwbegeleidster.  Ik geef hier graag een creatieve draai aan omdat ik heb ervaren hoe helend werkt.

 

Verlies en nieuwe inzichten

Als kind was ik altijd al gevoelig en intuïtief. De dood heeft me van jongs af aan gefascineerd en tegelijkertijd angst ingeboezemd. Mijn interesse in het onderwerp groeide naarmate ik ouder werd, en uiteindelijk veranderde mijn angst in een diep verlangen om anderen te helpen bij hun eigen rouwproces. Liefde houdt namelijk niet op waar het leven eindigt.

Ik geloof dat juist in onze diepste pijn een ongekende kracht schuilt.
Dat verdriet geen einde hoeft te zijn, maar een deur naar iets nieuws.
Kwetsbaarheid is geen zwakte, het is een bron.
Vanuit dat rauwe, echte voelen, ontstaan de meest pure verlangens.
En precies dáár, waar het breekt, begint manifestatie.

 

De geboorte van mijn Troostbloem

DNA Verbond ontstond uit die persoonlijke reis. Na het overlijden van mijn vader merkte ik hoe waardevol tastbare herinneringen kunnen zijn. Ik kon niets van hem weggooien en wilde elke herinnering  en persoonlijk item van hem koesteren. Dat inspireerde mij om voor anderen troostbloemen te creëren die hen helpen om hun eigen dierbaren te herdenken. Een bijzondere vorm van creatieve rouwverwerking.

De naam DNA Verbond is iets wat mijn vader altijd vol trots uitsprak — borst vooruit, trots als een pauw.
Het stond voor zijn gezin, zijn bloedlijn, zijn trots. Zijn alles.

Voor hem was familie niet zomaar een woord. Het was een belofte, een onbreekbare verbinding die verder ging dan wat je ziet of hoort.
Het zit in je vezels. In wie je bent. In wat je draagt.

Dat gevoel draag ik met me mee, elke dag.
Het herinnert me eraan waar ik vandaan kom, en hoe diep liefde en verbondenheid reiken, zelfs na de dood.

 

Een diepe verbinding met herinneringen

Mijn werk is diep geworteld in liefde, intuïtie, en empathie. Ik geloof dat de band met onze dierbaren niet ophoudt bij de dood, maar dat die liefde voortleeft in een andere vorm. Met DNA Verbond help ik mensen om die taal van liefde te begrijpen en te omarmen.

 

Creativiteit en intuïtie in herdenkingsstukken

Ik gebruik mijn creativiteit om unieke, duurzame herinneringsstukken te maken die de essentie van een dierbare vastleggen. Elk stuk dat ik maak is persoonlijk en speciaal, vaak opgebouwd uit materialen die een speciale betekenis hebben voor de nabestaanden. Mijn vader is en blijft mijn grootste inspiratiebron; ik geloof dat hij mij leidt in mijn werk en dat ik via mijn creaties zijn liefde en kracht doorgeef aan anderen.

 

Troost en steun in moeilijke tijden

Bij DNA Verbond gaat het niet alleen om het maken van mooie bloemen, maar om het bieden van troost en steun in een moeilijke tijd. Ik wil het taboe rondom rouw en verlies doorbreken, en mensen helpen om open en liefdevol over hun rouw te praten. Het is mijn missie om van herinneringen iets tastbaars te maken, iets dat mensen kunnen vasthouden en waar ze troost in kunnen vinden.

Ik geef mijn rouw geen plekje, maar een podium, omdat mijn pijn mijn verhaal is en mijn verhaal gehoord mag worden.

 

Samenwerken aan tastbare herinneringen 

Of je nu zelf iets wilt laten maken, samen met mij aan de slag wilt gaan, of gewoon behoefte hebt aan een luisterend oor, ik sta voor je klaar. Samen kunnen we een bron van kracht en liefde creëren die het leven van je dierbare eer aandoet.

Samen brengen we zachtheid in je pijn en kracht in je dromen.

Alles is verbonden met elkaar.

 

 

Warme groet,


Anita Verbond